به گزارش پایگاه خبری چالوس رسانه، رانش زمین در مازندران دیگر یک حادثه مقطعی نیست بلکه به شکل یک مساله سریالی در حال تکرار است؛ بارشهای شدید، ساختوسازهای بیرویه و ضعف در مدیریت منابع طبیعی دست به دست هم دادهاند تا این استان شمالی در معرض تهدید جدی لغزش و رانش زمین قرار گیرد.
در سالهای اخیر لغزش و رانش سبب بروز خسارت زیادی در استان مازندران شده است بنا به گفته کارشناسان و زمینشناسان دلایل طبیعی و انسانی زیادی از جمله نوع سازند زمین شناسی، گسلها، جنس خاک منطقه، میزان بارندگی و سطح آب زیرزمینی، جاده سازی، تغییر کاربری اراضی شیبدار و سایر بر نحوه شکلگیری و عمق لغزش موثر است که باید از جنبههای مختلف با توجه به نوع لغزش و شرایط منطقه قابل بررسی است.
با این اوصاف باید گفت رانشهای سریالی در مازندران تنها یک پدیده طبیعی نیست بلکه نتیجه ترکیب عوامل انسانی و ضعف مدیریت منابع است که اگر اقدامات پیشگیرانه و تثبیتی بهسرعت اجرا نشود میتواند به یک فاجعه زیستمحیطی و اقتصادی در آینده نزدیک تبدیل شود.
حسینعلی محمدی مدیرکل مدیریت بحران مازندران اعلام کرد: بازدید از مناطق رانشی و پرخطر استان بهطور مستمر در دستور کار قرار دارد تا برنامهریزی لازم برای مقابله با این پدیده انجام شود.
وی با اشاره به اینکه ارتفاعات مازندران بهویژه در شهرستانهای چالوس، رامسر، تنکابن، نور، آمل، سوادکوه، ساری و هزارجریب بهشهر در معرض رانش قرار دارند، گفت: بارشهای زمستانی موجب افزایش فشار منفذی آب در خاک و تسریع وقوع رانشها شده است. برای مقابله با این سریال رانشها، اقدامات تثبیتی و زهکشی باید در اولویت قرار گیرد.
مدیرکل مدیریت بحران مازندران اضافه کرد: رانشهای زمستانی تهدیدی جدی برای جادهها محسوب میشوند؛ چرا که نبود سیستم تخلیه آب در برشهای عرضی جادهها باعث تجمع آب و لغزش در دامنهها میشود.
محمدی از وقوع رانش در چندین نقطه از جادههای استان خبر داد و گفت: ادارهکل راهداری موظف شده طرحی برای رفع مشکل تهیه کند.
وی هشدار داد: بیتوجهی به مهار رانشها خسارتهای سنگینی به همراه خواهد داشت و پیگیری برای جبران خسارتها از محل اعتبارات ماده ۱۷ قانون در حال انجام است.
باتوجه به عوامل طبیعی و انسانی موثر بر رانشها رانشهای سریالی در استان مازندران همچنان ادامه دارد و کارشناسان نسبت به پیامدهای جدی آن هشدار میدهند.
مهران نصیری زمینشناس اظهار کرد، علاوه بر عوامل طبیعی دو عامل انسانی مهم در سالهای اخیر موجب تشدید وقوع رانشها در استان شده است.
وی، نخستین عامل را جادههای جنگلی رها شده پس از اجرای طرح تنفس جنگل در سال ۱۳۹۵ دانست و گفت: به دلیل توقف بهرهبرداری، بسیاری از این جادهها بدون نگهداری رها شدند.
نبود بودجه کافی برای تعمیر و نگهداری و مسدود شدن آبروهای عرضی، موجب تجمع آب در بستر جادهها و تشدید لغزش در اطراف آنها شده است.
این زمینشناس دومین عامل را تغییر کاربری زمینهای کشاورزی و باغی به ویلاسازیهای بیرویه عنوان کرد و افزود: ساختوسازهای غیرمجاز در مناطق پرشیب و کوهستانی بدون رعایت اصول مهندسی خاک و پی، فشار سربار زیادی بر زمینهای مستعد رانش وارد کرده است، این فشارها به حدی زیاد است که در آیندهای نزدیک باید منتظر فاجعه ناشی از حرکت تودهای خاک در مناطق پرخطر باشیم.
نصیری با اشاره به راهکارهای تثبیت و کنترل رانشها، گفت: روشهای مختلفی از تکنیکهای ساده زیستمهندسی خاک تا روشهای پیچیده ژئوتکنیک وجود دارد.
وی یادآور شد: پرکاربردترین و ارزانترین روشها، ترکیبی از زیستمهندسی و بیوتکنیک هستند که علاوه بر کاهش فرسایش، سازگار با محیط زیست بوده و از نظر زیباییشناسی نیز مورد تایید هستند.
نصیری تاکید کرد: این روشها در کشورهای توسعهیافته بسیار رایج هستند و توسط مردم بومی و نهادهای دولتی و خصوصی به کار گرفته میشوند، اما در ایران یا استفاده نشدهاند یا بهندرت مورد توجه قرار گرفتهاند.
رانشهای اخیر در مازندران بار دیگر ضرورت توجه به مدیریت علمی منابع طبیعی، کنترل ساختوسازهای غیرمجاز و اجرای فوری اقدامات تثبیتی را یادآور کرده است.
منبع: farsnews.ir/ZTaheri/1766292040939004324
